ഉറക്കം എന്നും നമ്മളില്‍ നിന്നും മോഷ്ടിക്കുന്നു.
പകല്‍ വെളിച്ചത്തിന്‍ കൊടും ക്രൂരതകള്‍,
ഗുല്‍മോഹര്‍ പൂക്കുന്ന കണ്ണുകളിലെ രൌദ്രം,
കത്തിമുനയിലുറങ്ങുന്ന ആകാശക്കീറുകള്‍,
മലയരിയുവാന്‍ കാച്ചി വച്ച വാളുകള്‍.
നനഞ്ഞ മണ്ണിനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത ശത്രുത...
ഹോ, എന്തെല്ലാമാണ്‌ ഉറക്കം കൊണ്ടുപോകുന്നത്‌.
ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ വൃത്തികെട്ട പുഞ്ചിരി അല്ലാതെന്തുണ്ട്‌?
പകല്‍ വിരിയട്ടെ നാമപ്പോള്‍ ഉന്‍മേഷവാന്‍മാരാവുന്നു.
കൊടും ക്രൂരതകള്‍ കാറ്റില്‍ ലയിക്കുന്നു
കത്തിമുനകളില്‍ ഗുല്‍മോഹര്‍ പൂക്കുന്നു.
അക്ഷരങ്ങളുടെ കഴുത്തു ഞെരിക്കുന്നു.
മലയുടെ നെഞ്ചുകീറാനുള്ള കൊതി തുടിക്കുന്നു.
അതെ, തീര്‍ച്ചയായും ഉണര്‍വാണ്‌ നല്ലത്‌!
അതു നമ്മിലെ മനുഷ്യത്വം മോഷ്ടിക്കുന്നില്ല.
കാട്ടാളതയുടെ മുഖം മുറിപ്പെടുത്തുന്നില്ല
പിശാചിന്‍റെ കോമ്പല്ലു തകര്‍ക്കുന്നില്ല.
ഉത്തരാധുനീകതയില്‍ ഉണര്‍വാണ്‌ നല്ലത്‌.
No comments :
Post a Comment
ഇല കൊഴിയുന്നു,തളിരിടുന്നു,മഞ്ഞുതിരുന്നു...
നാമെല്ലാം ഓരോ ഋതുഭേതങ്ങളിലൂടെ അലയുകയാണ്‌.......