ഒരു നോവല്‍ തികച്ചും മറ്റൊന്നില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തത പുലര്ത്തുന്നെങ്കിലും ഇവയില്‍ പൊതുവായി ചില താരതമ്യ പഠനത്തിനുള്ള സാധ്യതകള്‍ കാണാനാകും.
രണ്ടും തന്നെ മുസ്ലീം പശ്ചാത്തലത്തിനു കൂടുതല്‍ പ്രാമുഖ്യത നല്‍കുന്നു.കഥ മുന്നേറുമ്പോള്‍ ചില സ്കൂളിന്‍റെ ചിത്രവും ഒത്തുവരുന്നു.കാലയവനികകള്‍ക്കുള്ളില്‍ മൂടിപ്പോയ ഒരു തറവാടി കഥയാണ് പുനത്തിലിന് പറയാനുള്ളതെങ്കില്‍ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്‍റെ സംഘര്‍ഷങ്ങളും ആകുലതകളും ഏറ്റെടുക്കുന്ന രവി എന്ന ഏകാധ്യാപക വിദ്യാലയ നടത്തിപ്പുകാരനെയാണ് വിജയന്‍ പരിചയപ്പെടുന്നത്. എങ്കിലും ചില പൊതു സ്വഭാവമുള്ള അനേകം കഥ പാത്രങ്ങളെ അവിടവിടെ മങ്ങിയും ഒളിച്ചും കാണാവുന്നതാണ്.
ഒരു സാധാരണ ജീവിതത്തിലോ അതിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉണ്ടാകാന്‍ ഇടയുള്ള അനേകം സാധ്യതകളിലോ ആണ് ഇവിടെ ഇരു കഥാ കൃത്തുകളും കഥാ ബീജം പൊലിപ്പിക്കുന്നത്. തങ്ങളുടെ സര്‍ഗ്ഗശേഷി അത്രത്തോളം വളര്‍ന്നു എന്ന് പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് ഈ നോവലിലൂടെ കഴിഞ്ഞു.
അനേകം മാനവ പുഴുക്കള്‍ .അവരിലെ പ്രതാപം,ചൂടന്‍ കിനാക്കള്‍, തളരുകയും വളരുകയും ചെയ്യുന്ന നാടുവഴിത്തത്തിന്‍റെ ഭിന്ന മുഖങ്ങള്‍,ഒരു മനസ്സില്‍ തന്നെ നന്മയും തിന്മയും പേറുന്നവര്‍, എന്നിങ്ങനെ കഥയുടെ മാറ്റ് കൂട്ടുന്ന കാക്കത്തൊള്ളായിരം കഥാപാത്രങ്ങളും അവരെ ഏറ്റു വാങ്ങുന്ന വായനക്കാരും ഖാസാക്കിന്‍റെ ചൂരടിച്ച് , സ്മാരകശിലയുടെ ചാരെ ചന്ദനത്തിരിയുടെ ഗന്ധം നുകര്‍ന്ന് ഇന്നും നില്‍ക്കുന്നു.
നല്ല വായനാനുഭവം കൊതിക്കുന്ന ആര്‍ക്കും കണ്ണും പൂട്ടി തിരഞ്ഞടുക്കാവുന്ന മികച്ച രണ്ടു മലയാള നോവലുകളാണ് ഇവ. എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതില്‍ പുനത്തില്‍ മാത്രമാണ് അല്‍പ്പമെങ്കിലും ഭാവന ലോകത്ത് കടക്കുന്നത് എന്നാല്‍ അത് തികച്ചും അനുയോജ്യവും ആണ്.
No comments :
Post a Comment
ഇല കൊഴിയുന്നു,തളിരിടുന്നു,മഞ്ഞുതിരുന്നു...
നാമെല്ലാം ഓരോ ഋതുഭേതങ്ങളിലൂടെ അലയുകയാണ്‌.......